Pre-solo check

Na vandaag heb ik 10 keer 1.5 uur gevlogen, wat dus wilt zeggen dat de eerste solo eraan komt! De 11ste vlucht van morgen (donderdag) is een testvlucht van 30 min, waarbij we 3 landingen maken met een andere instructeur als diegene waar we nu mee gevlogen hebben. En aan de hand van die vlucht zullen ze zeggen of ik al dan niet klaar ben voor mijn eerste solo vlucht, die dan hopelijk vrijdag zal zijn! Ik hou jullie uiteraard op de hoogte van de uitslag van de check, en natuurlijk met wat beeldmateriaal van mijn eerste solo!

Wet 'n Wild

Vandaag waren we naar Wet 'n Wild in Phoenix geweest, het grootste waterpretpark van Arizona. We hadden wel chance, er was niet zo veel volk, dus we moesten nergens langer dan 15 min aanschuiven. Ook het weer viel mee. Niet té warm, dus dat zat ook weer snor... Enkele fotootjes;

Een weekje verder + Salt River Tubing

Er is weer een weekje 'omgevlogen' (ha ha ha...). Deze week 5 keer gevlogen op 5 dagen, dus dat is niet slecht. Woensdag was de vlucht afgezegd omdat er teveel wind was, maar dat was dan gisteren gecompenseerd door 2 vluchten aan elkaar geplakt. Een vlucht van 3u aan een stuk. Een paar leuke dingen gedaan zoals een gesimuleerde 'engine failure'. De gas volledig achteruit zetten, en ergens een veld zoeken om te landen. De instructeur had dit voorgedaan, maar dan ga je echt tot op 2m boven de grond, terwijl de boer in het veld ernaast zijn planten staat te besproeien. Indrukwekkend dus! Op 3u vliegen zijn we naar ongeveer 5 vliegveldjes in de buurt gegaan om 'touch-and-go's ' te doen. Dit is een normale landing maken, maar van zogauw we de grond raken, gewoon terug volle gas geven, en terug opstijgen. Dat was het zo wat voor deze week. Volgende week, met wat geluk, misschien al solo, maar dan zullen jullie het ongetwijfeld ook weten! Vorige zondag waren we naar de Salt River gegaan. Je kan daar dan een band huren, een busje rijdt je tot boven, en dan zet je je in de band, en laat je je gewoon met de stroom meegaan. 'Go with the flow' zoals ze zeggen. Ik heb enkele foto's van het vertrek, maar niet van tijdens het gebeuren zelf, omdat de kans groot is dat alles kletsnat wordt als je in de band zit. Een aangename, rustige manier om de stille plaatsjes van arizona eens te ontdekken. Echt een tof gebeuren!
Morgen gaan we naar Wet 'n wild, het plaatselijk waterpretpark. Ik hoop dat ik daar ook wat foto's kan trekken, en ze aan jullie tonen.
Voila, dat was het dan zo wat... Ik hoop jullie in de loop van volgende week aan te kondigen dat ik voor de eerste keer solo gevlogen heb, maar dat blijft nog afwachten natuurlijk...

Hieronder enkele foto's dus van ons vertrek op de 'Salt River'.

PIMA Air & Space Museum, Tucson

Vandaag zijn we naar Tucson gereden, naar een van de grootste vliegtuigmuseums (wat dacht u anders...?). Een must-do voor elke student-piloot ;). Na een rit van 2u kwamen we er aan. Immens groot is het! Niet normaal! Er staan daar ongeveer 275 afgedankte vliegtuigen, verdeeld over het zandveld buiten en de hangars. Uiteraard had ik mijn 'kodaksken' dicht bij de hand, en heb dus verschillende foto's getrokken;

1: Bumble Bee; kleinste vliegtuig ooit gemaakt

2: Het kind in Bart dat wakker wordt

3: Jeroen & Jeroen bij een 'klein' landingsgestel

4: Lockheed Blackbird; immense vlieger, met een ongeloofelijke snelheid

5: De vroegere Air Force One, het voormalige privé-vliegtuig van de Amerikaanse President

6: Typisch Amerikaanse bombardementsvliegtuigen; links boven zit de piloot, rechtsboven zit de persoon voor de metraillet te bedienen, en links onder zit de persoon die ervoor moet zorgen dat de bommen op de juiste plaats worden gedropt. Ongeloofelijk toch...?!

7: Jeroen bij één van de zovele 'kleine' propellor-motoren

8: Het type toestel waarmee 'Fat Man' & 'Little Boy' zijn gedropt; de atoombommen van de 2de Wereldoorlog

9: Opplooibare vleugels

10: Een ander type opplooibare vleugels

11: Een reusachtig vrachtvliegtuig van het Amerikaans leger. Van dit type zijn er maar 2 modellen gemaakt over de hele wereld

12: Een reusachtige bommenwerper van het Amerikaans leger

13: Zo zie je goed hoe groot sommige vliegers wel niet zijn!

14: Idem 13

15: Tja, ,kleine motoren kenden ze precies niet in die tijd... Jeroen poseerde even om de werkelijke grootte aan te tonen

16: Ditmaal poseerde Bart...

17: Jeroen en ik in de cockpit van de oude Boeing 707

18: Een overzicht van het buitenplein

19: Het snelste vliegtuig ooit gebouwd; een X-15

20: Onderweg naar huis kregen we te maken met een zandstorm. Het zicht kan echt verminderen tot een paar meters. Weer een ervaring rijker!

21: Zonsondergang in de prachtige omgeving!

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

Eerste vlucht

Jaja, eindelijk was het dan zover, de eerste vlucht! Geweldig was het! Je kan het vrij hard vergelijken met zweefvliegen, maar toch, die motor doet het toch echt wel. Op je eigen houdje gaan waar en wanneer je wil. Geweldig! Na de vluchtvoorbereidingen trokken we naar ons vliegtuig(je, want echt groot is het niet...) en waren we 'ready for departure'! Het opstijgen heeft de instructeur gedaan. In vlucht heb ik vooral gevlogen, maar het was vrij turbulent, met de zanderige ondergronden en de warme temperarturen, maar het was toch heel tof! De landing heb ik ook mogen doen, mits kleine correcties van de instructeur, omdat ik bij het zweefvliegen ook al heb leren landen, dus dat was weer een groot voordeel! Morgen is al meteen de 2de vlucht, dus ik ga nu nog wat leren en voorbereiden, zodat de 2de vlucht minstens even goed gaat gaan als de 1ste van vandaag!

Van de grond gaan

Eindelijk is het morgen dan zo ver! Onze eerste vlucht! We zijn nu met z'n allen bezig met de vlucht voor te bereiden, maar het is toch nog wel wat zoeken, wat logisch is... Ik ben eens benieuwd voor morgen; een vluchtje van 1u. En de verhalen die de ronde gaan zijn dat 60% van de studenten ziek worden in het vliegtuig tijdens hun eerste vlucht... Morgen toch maar dat fameuze 'kotszakje' gaan halen, je weet maar nooit hé! Foto's ga ik niet kunnen trekken waarschijnlijk, maar er zullen nog wel genoeg foto's volgen vanuit het vliegtuig, dus zoals ze op de radio zouden zeggen; 'stay tuned' ;)
Groetjes!

'Chairflying'

Vandaag waren we aan 'chairflying' gaan doen. Letterlijk betekent dit; vliegen vanuit je stoel. De bedoeling is om in gedachte een hele vlucht te doen (of toch de procedures die moeten gedaan worden) maar dan vanuit je stoel. Je mag hier dus gewoon naar school gaan, een sleutel vragen van een vlieger die aan de grond staat, en dan mag je daar in gaan zitten om je procedures te oefenen. Welke knopjes je wanneer zou moeten indrukken etc.. Erg interessant dus! Het enigste nadeel; als het meer dan 40°C is, dan hou je het daar niet lang in uit, geloof mij. Dus hebben we even onze procedures geoefend, en na een tijdje gewoon wat foto's beginnen trekken, en achteraf een duik in het zwembad genomen, ter afkoeling. Vandaag weer een dag vrijaf, want ze hebben ons niet gepland om te vliegen. We gaan vandaag weer op uitstap, maar naar waar weten we nog niet. Je zal het allicht wel kunnen lezen binnenkort ;) En voor de rest, puur genieten van de omgeving en van het Amerikaans leven!

Canyon Lake

Vandaag zijn met de 4 vlamingen naar de Canyon Lake. Niet echt in de Grand Canyon, maar het is het gedacht dat telt hé ;). Onderwege hebben we nog een tussenstop gemaakt in Greenfield, een 'Ghost-town'. Een opgeknapt dorp van 1890. Verlaten, maar wel gecommercialiseerd. Prachtige uitzichten. Ik heb geprobeerd om enkele fotootjes te trekken, maar om echt onder de indruk te zijn van het landschap raad ik je toch aan om eens tot hier te komen hoor! Canyon Lake was ook prachtig. Lekker fris water, wat weer nodig was bij de plaatselijke temperaturen van net over de 40°C. Een fris zwemmetje gedaan, en dan weer op naar huis.

Maandag beginnen we hopelijk te vliegen, maar daar houd ik jullie van op de hoogte uiteraard!

Tot de volgende!

Cadillac Sedan De Ville 1992

Eindelijk! Na de nodige plaatselijke avonturen (zie vorige berichten) hebben we dan toch een auto gevonden! We hebben een Cadillac Sedan De Ville van 1992 gekocht met z'n vieren, de 4 mannen van bij ons op apartement. Voor de autokenners; 78000 mijlen stonden er op, V8 motor met 4.9 liter injectie & een automatische versnellingsbak. Voor sommigen zal dat waarschijnlijk chinees zijn, maar voor anderen dan weer nodige informatie om te kunnen volgen ;)

Dus vanaf nu kunnen we gaan rondtoeren, en zullen er ook meer en meer fotootjes verschijnen op mijn blog.

Deze namiddag beginnen we met briefings, en hopelijk vanaf volgende week met vliegen!

Dus u hoort nog van mij!

Groetjes ginder aan iedereen van mij!

Amerikanen = achterdochtig?

In het vorige bericht kon je lezen dat we op zoek waren naar een auto. Gisteren (maandag hier dus) was het labour day, onze 1 mei, dus moesten we niet naar school. Een uitgelezen kans om weer op zoek te gaan naar een auto. We hadden afgesproken met een persoon om naar een witte Licoln te gaan kijken (trekt op een limousine, maar dan een stuk uitgesneden in het midden). We hoorden meteen dat de persoon waarmee we afspraken schrik had! Hij wilde al niet bij hem thuis afspreken, maar ergens op een kruispunt, waar we dan zouden onderhandelen voor de auto. We kwamen aan op de vooraf afgesproken 'meeting-point', en we lieten de persoon weten da we er waren. Hij ging afkomen. Maar na een halfuur, nog steeds niets te zien. Uiteindelijk, na ong 35 min te moeten wachten, zagen we hem afkomen in de witte Licoln. We zagen hem vertragen, kijken, en toen reed hij gewoon verder, en sloeg een andere straat in dan wij stonden. Bart ging kijken in de straat, maar tevergeefs. We belden hem op, en hij zei dat hij niet durfde komen, omdat we met z'n 4-en waren. Hij had schrik. Zijn laatste woorden waren; 'The deal is off!", en hij legde op. Raar maar waar! Daar hadden we dus weer de auto voor geleend van anderen, en een uur voor gereden. Tja, de Amerikanen. Speciaal gevallekes hé! (Ik heb onderweg ook nog wat sfeerbeelden gemaakt van de omgeving zoals je kan zien).

De politie, uw vriend!

We waren nog maar een paar dagen hier, of hadden al meteen contact gemaakt met de plaatselijke politie. Zoals jullie allemaal weten zullen we hier 6 maand zitten, dus een auto is hier een must. Daarom waren we al een paar dagen op zoek naar een auto. We hadden een afspraak gemaakt bij een plaatselijke autodealer om te gaan kijken naar een auto die wel in de smaak viel. We leenden een auto van onze collega-piloot-studenten, en trokken erop uit. Lap, na een uurtje rijden; politie achter ons. En net zoals in de films! Zwaailichten op, sirene op, en in ons gat komen rijden. Wij braafjes aan de kant. Het enigste probleem was dat onze tijdelijke nummerplaat, die je krijgt in afwachting tot je definitieve nummerplaat, niet duidelijk was opgehangen. Oef, terug gerust ademhalen! Het is wel even schrikken, als je nog maar 2 dagen hier bent, en de politie zet je al aan de kant! Maar wij hadden geluk, in dit geval was de politie wel degelijk onze vriend...

Kamer

Een paar fotootjes van de kamer ...

Brussel - Phoenix

3 September 2009, een dag die me lang zal bij blijven als de dag wanneer ik vertrok richting de andere kant van de wereld. Het vertrek stond gepland om 12u00 in Brussel. Eerst met de Boeing 777 naar Washington DC (8u vliegen), en dan verder naar Phoenix met een Airbus A319 (5u vliegen). In de eerste vlucht, richting Washington dus, zaten we eerst in de Economy class, wat wil zeggen; de normale klasse. Tot dat de captain van de vlucht ons kwam melden dat piloten niet horen te zitten in de economy class, en hij regelde 8 zetels voor ons in de business class! Wat een luxe was dat! Super goede zetels, een zee van ruimte, champagne,... Alles erop en eraan! En na elke vlucht mochten we ook een kijkje nemen in de cockpit + een fotoshoot houden van mede-studenten in de "captain-seat".

Na een vlucht van 8u kwamen we aan in Washington, waar we 2,5u hadden om onze aansluitingsvlucht naar Phoenix te halen. Spijtig genoeg hadden 2 mannen van onze klas problemen bij de controleposten, en hadden de vlucht dus niet gehaald. Je ziet, het is niet alijd rozengeur en manenschijn hé! Maar met een dag vertraging zijn ze dan toch aangekomen in Mesa, waar het vandaag een zwoele 40° was. In de vlucht tussen Washington en Phoenix waren onweders alom aanwezig, en het was dus ook geen rustige en stabiele vlucht. Maar na ongeveer 15u onderweg te zijn, zijn we dan toch aangekomen in onze residentie. Nu nog wat bekomen van de jetlag, en dan komt het hier allemaal inorde ;)